EINDELIJK

Je bent een veelbelovende ambitieuze topsporter en dat voel je zelf aan alles! E-I-N-D-E-L-IJ-K kan je je leven helemaal zelf indelen: geen regels meer van (de middelbare) school: maar je eigen schema en ritme: je sport en je talent krijgen eindelijk de ruimte: dus knallen maar!

Je leven is dus tiptop ingericht op presteren en behalen van de doelen. Schema’s kloppen, je dagindeling is strak, je voedingsschema is heilig voor je. Alles wat de experts om je heen zeggen, doe je: (kracht)training, voeding, rust, slaap. Alles ziet er goed uit en is in balans; er is zelfs tijd voor studie en ontspanning. Maar dat is de buitenkant..

Ondertussen

• Vanbinnen knaagt het: onrust, chaos en frustratie. JIJ houdt je keurig aan je schema’s, maar je hoofd niet. Zodra je even stilzit – op de bank, in bed, onderweg – gaan de gedachten AAN. Rustmomenten zijn allang niet meer ontspannen, soms zelfs ronduit stressvol! Je weet dat in-je-hoofd-zitten niet helpt, maar je krijgt het niet UIT. En dit alles kost je nóg meer energie.
  
• Je hebt al mentale coaching gehad en soms pas je het braaf toe: de body scan als je in bed ligt, de ademhalingsoefeningen bij piekeren. Soms helpt het eventjes, vaak helemaal niet. Bij jou dan… En dan voelt het alsof jij de enige bent die dit niet onder de knie krijgt. En als je daar uithangt slaat je hoofd helemaal op hol met de moeder van de piekergedachten: “Als ik dit niet kan controleren, ben ik dan wel topsport materiaal?”
  
• Onderweg naar de wedstrijd komen de twijfels… wéér… “Wat als die gedachten juist op het belangrijkste moment toeslaan: precies wanneer ik er moet staan? En ik ze dan niet de baas kan blijven”. De gedachten maken je fcking onrustig. Dit ene stuk lijkt je te ontglippen, je hebt er geen controle over. En dan die grote angstgedachte: “Wat als ik mijn talent nooit volledig benut, niet omdat ik het talent niet heb, of fysiek niet kan, maar omdat ik mezelf mentaal tegenhoud?” Of wat dacht je van deze? “Ben ik wel geschikt voor topsport?”
  
• Iedereen ziet je als sterk, gedisciplineerd en gefocust — je doet alles braaf en commited en toch heb je de resultaten niet, haal je je doelen niet. Zeer frustrerend (en dat is een understatement) Je weet het: het is een mentaal dingetje.. Je omgeving weet het ook, maar ze kunnen je op dit vlak niet helpen. Je wilt dit fixen, maar omdat het tot nu toe niet lukte, voelt het oplossen als groot, ingewikkeld en tijdrovend. Je stelt het oplossen uit, want je weekschema zit ramvol. “Na deze zomer” “na dit toernooi”. Er aan beginnen voelt ook als vaag: “wat is stap 1? Nog een app, nog een boek, nog een tip?” Ondertussen gebeurt het dus weer:  hoofd AAN en — TADAA — kostbare minuten kwijt. ZO ZONDE VAN DE TIJD DIT!